21 sierpnia obchodzimy wspomnienie błogosławionego Edmunda Bojanowskiego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. Postać tej wyjątkowej osoby, która swoje życie poświęciła ubogim i potrzebującym, nadal nieustannie inspiruje dzisiejszych wiernych oraz siostre zakonne.
Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 roku w miejscowości Grabonóg k. Gostynia na terenie Wielkopolski, w zamożnej rodzinie. Jego życie naznaczone było osiągnięciami duchowymi, intelektualnymi oraz zarówno zaangażowaniem społecznym. Już w młodości dostrzegał potrzebę pomocy bliźnim, zwłaszcza dzieciom oraz chorym.
Podczas epidemii cholery, która w XIX wieku dotknęła tereny dzisiejszej Polski, Bojanowski prowadził nocne adoracje eucharystyczne i zajmował się chorymi. W czasach całkowitej nędzy i dystansu społecznego względem tych dotkniętych śmiertelną chorobą trudno sądzić o innym zdaniu niż o ofierze własnego życia. To właśnie wtedy zdecydował się założyć zgromadzenie Sióstr Służebniczek.
W roku 1850, Edmund Bojanowski założył zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, które miało służyć dzieciom i młodzieży oraz chorym. Chciał przez to wprowadzić nową jakość do pomocy potrzebującym. Siostry zakonne miały być wzorem postępowania w naśladowaniu Matki Bożej, opiekunki ludzkości cierpiącej.
Działał również na rzecz polskiej kultury. Gromadził księgozbiór, dzięki któremu pochodzącym z różnych stron Wielkopolski mogli korzystać zarówno duchowieństwo, jak i młodzież szkolna oraz rzemieślnicy z ambitnymi celami oświatowymi. Otwierał też biblioteki i czytelnie ludowe dla dorosłych oraz dzieci.
Edmund Bojanowski zmarł 7 sierpnia 1871 roku we Wrocławiu. Jego proces beatyfikacyjny zapoczątkowany został w 1984 roku, a za błogosławionego uznany został przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 roku podczas mszy świętej na Stadionie Śląskim we Wrocławiu.
Błogosławiony Edmund Bojanowski pozostał dla wielu duchowym przewodnikiem służebniczek, który pokazywał, że można kochać Boga w sposób dający wsparcie bliźniemu. Dodatkowo pracował na rzecz oświaty oraz kultury polskiej; przez to pozostawił swój ślad nie tylko na polu religijnym. Wspomnienie błogosławionego Edmunda Bojanowskiego przypomina dzisiejszym wiernym, że wartołość człowieka mierzy się jego działaniem dla dobra innych i oddaniem Bogu.
Dzieło błogosławionego Edmunda Bojanowskiego nadal trwa, a zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej działa na całym świecie, spełniając swoje posługę miłości bliźniego.
W Polskim Kościele, nie brakuje postaci, które wywarły wielki wpływ na rozwój życia religijnego i społecznego. Jedną z takich osób jest błogosławiony Edmund Bojanowski (1814-1871), założyciel zgromadzenia Służebniczek Starowiejskich (obecnie Służebniczki) oraz Towarzystwa św. Wincentego a Paulo, a także niezwykłym duchowym przewodnikiem dla licznych wspólnot zakonnych.
Edmund Bojanowski urodził się w polskiej szlacheckiej rodzinie 14 listopada 1814 roku w miejscowości Grabonóg. Jego rodzice zadbali o solidne wychowanie chrześcijańskie, które wpłynęło na kształtowanie jego osobowości oraz &zdecydowało o wielu przyszłych działaniach.
Wszechstronne zdolności poznawcze oraz pasja do nauki pozwoliły Bojanowskiemu na dalszą edukację zarówno w kraju, jak i za granicą. Dążność do działania na rzecz bliźnich doprowadziła go do zaangażowania się w pracę charytatywną, co skutkowało powołaniem do życia Towarzystwa św. Wincentego a Paulo. Organizacja ta była jedną z pierwszych polskich instytucji zajmujących się pomocą charytatywną, a jej działania były ukierunkowane na pomoc najbardziej potrzebującym – ubogim, chorym, bezdomnym czy osieroconym.
Kolejnym etapem w życiu Bojanowskiego było powołanie zgromadzenia zakonnego. Po głębokich przemyśleniach i konsultacjach z duchownymi oraz osobami zaangażowanymi w życie kościelne, powołał do życia zgromadzenie zakonne Służebniczek Starowiejskich (obecnie: Służebniczki). Zakon ten miał na celu wsparcie duchowe i materialne biednych sierot, edukacje młodzieży, a także prowadzenie ochronek. Zgromadzenie to stało się centrum życia duchowego licznych dziewcząt, które pragnęły poświęcić swoje życie dla większej chwały Bożej i wspólnoty.
Błogosławiony Edmund Bojanowski niezwykle ceniony był również jako duchowy przewodnik. Jego uczestnictwo w życiu wielu wspólnot zakonnych skłoniło go również do podjęcia działalności pisarskiej. Działał jako publicysta, tłumacz oraz filantrop, dzisiaj jest znany jako autor ponad 500 dzieł z zakresu liturgii i duchowości chrześcijańskiej. W jego dorobku można wyróżnić liczne modlitewniki, nabożeństwa, a także przekłady śpiewów religijnych oraz dzieł filozoficznych i literackich.
Zmarł 7 sierpnia 1871 roku, a jego ciało spoczywa w kościele parafialnym w Gostyniu. W 1999 roku został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II, donosząc o nim słynne słowa: „Polski św. Wincenty”.
Błogosławiony Edmund Bojanowski jest dla współczesnych wiernych nie tylko symbolem oddania się Bogu i próby działania na rzecz pobratymców, ale przede wszystkim duchowym przewodnikiem swojego zgromadzenia i wielu wspólnot religijnych. Jego życiorys oraz zaangażowanie społeczno-religijne, to motto do naśladowania dla tych, którzy pragną głębiej zrozumieć miłość Boga do człowieka oraz prawdziwy sens poświęcenia swego życia dla innych.