Wychowanie do czystości jest jednym z wielkich zadań ewangelizacyjnych, jakie stoją obecnie przed nami

Św. Jan Paweł II

Zapraszamy do przeżywania swojej młodości we wspólnocie. Proponujemy Tobie Drogę Czystej Miłości w istniejącej już wiele lat ogromnej wspólnocie młodych jaką jest Ruch Czystych Serc. Patronką tej wspólnoty istniejącej trzy lata w Dębicy w naszym domu generalnym jest wyjątkowa kobieta, dziewczyna pełna miłości i oddania jaką była bł. Karolina Kózkówna, którą w 1987 roku w Tarnowie beatyfikował św. Jan Paweł II podczas homilii zapytał : Czyż święci są po to, ażeby zawstydzać?

I sam dał pielgrzymom, ale także i nam wszystkim odpowiedź. „Tak. Mogą być i po to. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie. Potrzebny jest, ażeby odkryć lub odkryć na nowo właściwą hierarchię wartości. Potrzebny jest nam wszystkim, starym i młodym. Chociaż ta młodziutka córka Kościoła tarnowskiego, którą od dzisiaj będziemy zwać błogosławioną, swoim życiem i śmiercią mówi przede wszystkim do młodych. Do chłopców i dziewcząt. Do mężczyzn i kobiet.

Mówi o wielkiej godności kobiety: o godności ludzkiej osoby. O godności ciała, które wprawdzie na tym świecie podlega śmierci, jest zniszczalne, jak i jej młode ciało uległo śmierci ze strony zabójcy, ale nosi w sobie to ludzkie ciało zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, osiągnąć przez Chrystusa.

Tak więc święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka. Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym „dla nas i dla naszego zbawienia”, to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie.

Karolina Kózkówna była świadoma tej godności. Świadoma tego powołania.

Żyła z tą świadomością i dojrzewała w niej. Z tą świadomością oddała wreszcie swoje młode życie, kiedy trzeba było je oddać, aby obronić swą kobiecą godność. Aby obronić godność polskiej, chłopskiej dziewczyny.

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają” (por. Mt 5,8) Homilia Jana Pawła II Tarnów 1987 rok.

Główną rolę w powstaniu w Polsce Ruchu Czystych Serc odegrało poznańskie czasopismo Miłujcie się! wydawane  od 1975 roku przez Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej. Założycielem pisma był ksiądz Tadeusz Myszczyński TChr, który dążył do rozpowszechnienia idei ABC Społecznej Krucjaty Miłości, zainicjowanej i sformułowanej przez kardynała Stefana Wyszyńskiego w 1967 roku. Dopiero w 2002 roku zaczęto posługiwać się obecną nazwą, znaną w całej Polsce jako Ruch Czystych Serc (RCS). Dwumiesięcznik Miłujcie się!, który jest pismem formacyjnym Ruchu Czystych Serc, przypomina czytelnikom, że zdobywanie czystości serca jest bardzo trudnym i bolesnym procesem, a jedyną wspaniałą miłość znajdziemy w ramionach Jezusa, który jest Ekspertem, Przewodnikiem, Lekarzem i Nauczycielem w dojrzewaniu do miłości. Bóg wzywa do podjęcia z Nim wędrówki „pod prąd”  i przeżycia przygody w dojrzewaniu do miłości i zdobywaniu skarbu czystego serca poprzez trwanie w RCS.

Droga czystej miłości to tworzenie wspólnoty. We wspólnocie łatwiej jest odnaleźć prawidłowy kierunek drogi  podążania za szczęściem płynącym z wydoskonalaniu się w czystości. Jednostka pozostawiona sama sobie ginie w miernocie, pysze żywota, konsumpcjonizmie świata, w którym na każdym kroku czyha ból, zranienie, wykorzystanie.

Zapraszamy na spotkania w Domu Generalnym w Dębicy, gdzie na modlitwie, podczas spotkań formacyjnych, a także podczas wspólnych wyjazdów oraz działań na rzecz innych chcemy kroczyć Drogą Czystej Miłości przygotowując siebie do odkrycia i wybrania życiowego powołania.